Overijssels Filmhuis Overleg

OFO in perspectief

Sinds de oprichting is er veel veranderd en het OFO is mee veranderd. Filmhuizen en bioscopen stonden ten tijde van de oprichting mijlenver uit elkaar. Filmhuizen waren nog amper geïnstitutionaliseerd. Er was nog een landelijke onafhankelijke belangenbehartiger voor de filmhuizen. FilmKulturhusen bestonden nog niet. Van digitale projectie was nog geen sprake. Bezuinigingen waren niet meer aan de orde. Educatie was nog leerbeginsel. Filmprojecten behoorden tot de kernactiviteiten van de filmhuizen. Vrijwilligers waren er bijna te veel. Cultureel ondernemerschap was nog niet uitgevonden.

Vroeger was niet beter, wel anders. In de huidige context van bezuinigingen, ander beleid en meer liberale opvattingen en ander behoeften van bezoekers, een andere bezoekerssamenstelling en een meer technologische maatschappij wordt anders geopereerd. De beeldbeschaving heeft een enorme vlucht genomen. In de 21e eeuw is het complete dagelijkse leven gevuld met beeld, 24 uur per dag en overal. We communiceren en informeren zowel individueel achter een beeldscherm als ook samen voor een beeldscherm. Net als poppodia dat zijn voor bands, schouwburgen dat zijn voor theater, dans of muziek zo zijn filmhuizen en bioscopen podia voor het bewegende beeld waar mensen samen komen. Deze `beeldpodia’ zijn de best bezochte cultuurinstellingen in Nederland. Meer dan de helft van alle Nederlanders gaat er naar toe en ze trekken meer publiek dan alle andere podia en musea bij elkaar. Beeldpodia geven talent een podium, inspireren, communiceren, informeren, ontspannen en vormen en verspreiden onze identiteit. Eigenlijk zijn de mogelijkheden van deze podia onbegrensd en grotendeels nog te ontdekken.

Het gaat nog steeds om de film maar ook meer en meer om behoud en uitbreiding van de inmiddels geïnstitutionaliseerde filmhuizen. Filmhuizen zijn niet meer marginaal. Uitbreiding vindt vooral plaats door de grotere dagelijks vertonende filmhuizen, voor fijnmazige spreiding zorgen de kulturhusfilmvertoners. Zij vertonen, in de geest van de jaren ’70 met de middelen van nu, films. Films die anders in de buurt niet te zien zijn en waarbij vele `extra’s’ georganiseerd worden. Cultuur en maatschappelijke betrokkenheid gaan hier hand in hand. De kulturhusorganisaties hebben inmiddels bewezen continuïteit.

Links

Achtergrondafbeelding: Ventoux, Nicole van Kilsdonk, September Film